Адам Әлейхиссаламнің жәннәттан шығып, қайтадан Хауа анаға жолыққанын айтқаны

Жәннатта тұрған уақытта Адам ата,
Шайтанның асуасымен қылған қата.
Айбатпен періштелер қуып айдап,
Тастаған Хақ әмірімен бұл дүниеге.
Екеуі Хауа анамен үш жүз жылдай,
Жылаған бірін-бірі көре алмай.
Көптігінің жылауы бұл тариқа,
Жасымен көздерінің болыпты лай.
Үш жүз жыл қапалықпен реңі солып,
Ақыры көзде жасы қабыл болып.
Тауында Арафаның жолығыпты,
Көңілінен қайғы кетіп шаттық қонып.
Жаратқан шүкір қылып бір Аллаға,
Жүріпті Арафадан Байтуллаға.
Жатыпты екеуі түн болған соң,
Табрик Муздалифа деген атты жайда.
Бір-бірін үш жүз жылдай көп сағынып,
Қалдылар жолыққан соң көңілі тынып.

Тәшуишін үш жүз жылдық ұмыттырды,
Құдайым көзде жасын қабыл қылып.
Көрмесе кітаптардан анық рас,
Болмайды айтмақлыққа қылып қияс.
Қонбақлық сол жайға қажыларға,
Әзіреті Адамнан қалған мирас.
Алланың жады болып айтқан кісі,
Өмірінің жылауменен өткен күні.
Есіттім молдалардан көз жастары,
Шықты деп тамған жерден шайдың жусы.
Көп ерлер бізден бұрын өтіп кеткен,
Көзінің жылай-жылай нұры кеткен.
Құдайым көзде жасын қабыл қылып,
Жамиғ мақсаттарын хасыл еткен.
Бір кітапта «Мабдау нури» деген,
Бір ұлық зат машхур қып айтқан екен.
Көзінде әр пенденің жасы болмаса,
Маһшарда от құяр деп Жаппар Егем.
Құдая әр пенденің көңілін тас,
Қыла көрме, бере көр көзіне жас.
Амин деп, шын көңілмен дұға қылып,
Жамиғ тұрыңыздар дін қарындас.

Икрам ишан назымдары. Құрастырып аударған: С.Саттаров, Қ.Абытов, Шымкент 2023. 304 б. алынды